De leefwereld van bewoners en de systeemwereld van organisaties en overheidsdiensten sluiten niet goed op elkaar aan.
Belangen verschillen en ook de taal van beleidsmakers wordt slecht begrepen door bewoners. Gevolg is dat alleen hoogopgeleiden hun weg weten te vinden in de bureaucratie.
De participatiesamenleving vereist pro-actief burgerschap.
De verbindende rol tussen leef en systeemwereld die sinds de jaren 70 vervuld werd door het opbouwwerk en sociaal cultureel werk is in het nieuwe millennium grotendeels wegbezuinigd. Van de burger wordt verwacht dat zij zelfredzaam is.
Tegelijkertijd is er sprake van een terugtredende overheid.
Hoe betrekt de gemeente, woningcorporatie of projectontwikkelaar burgers bij ontwikkelingen in stad of dorp?
Hoe geven wij gezamenlijk vorm aan de participatiesamenleving?
En wat is er verandert sinds de economische crisis?
Verschuivingen in denk- en werkwijzen
Als gevolg van economische en maatschappelijke ontwikkelingen, veranderingen in (politieke) ideaalbeelden, ontstaan er steeds nieuwe verhoudingen tussen overheden, marktpartijen, maatschappelijke organisaties en burgers. Verschuivingen in rollen, taken en ambities zie je ook binnen de gebiedsontwikkeling.
Klassieke gebiedsontwikkeling(1.0) met haar grootschalige, projectmatige werkwijze is tijdens de economische crisis ingeruild voor een meer organische aanpak van onderop gebiedsontwikkeling(2.0). Hierbij worden de kwaliteiten van een gebied benut door slimme verbindingen te leggen met de huidige gebruikers. Nu de markt weer aantrekt, de woningbehoefte toeneemt en we te maken hebben met een belangrijke verduurzamingsopgave, zoeken partijen naar een nieuwe vorm van gebiedsontwikkeling (3.0).
Om antwoord te geven op deze stedelijke vraagstukken, werkt de organische aanpak (klein, langzaam, spontaan, lokaal) niet optimaal. We moeten echter ook niet terug naar de gebiedsontwikkeling van voor de economische crisis, waar de markt het volledig voor het zeggen had en de hiërarchisch georganiseerde en doorontwikkelde planningstraditie hoogtijdagen vierde.
Tijd dus voor een gebiedsontwikkeling 3.0. Maar hoe ziet die aanpak er uit?
‘Het is vooral van belang dat we afstand nemen van de gebiedsontwikkeling als productieketen.’(Gert-Joost Peek, lector Gebiedsontwikkeling en Transitiemanagement (Hogeschool Rotterdam))
‘We moeten, naar een gebiedsontwikkeling als collectief proces, waarin juist de nadruk komt te liggen op drie C’s: eerst samen een Concept bedenken, dan Commitment organiseren, en dan als Community ermee aan de slag gaan.’
Stadsverbeteraars speelt een verbindende rol in het samen met de gemeenschap ontwikkelen van een concept, het organiseren van betrokkenheid en bouwen aan een gemeenschap en samenwerkingsverband tussen bewoners, organisaties, overheden en marktpartijen.
We brengen burgers in positie, door hen mede-eigenaar te maken van een gebied, hun eigen woonomgeving. Samen met een netwerk van pro-actieve professionals helpen wij u graag om vorm te geven aan gebiedsontwikkeling 3.0