Dan ben je op vakantie en dan is je boek op. Londen kent boekwinkels, maar een plots oprispend gebrek aan winkelzin gecombineerd met een desinteresse in al te hedendaags regulier aanbod leidt steeds tot snel vertrek uit de winkels en geen boek. Eigenlijk wilde ik gewoon een verse Blake & Mortimer. Comic shops boden eveneens geen soelaas.
En dan, om de hoek van het appartement, op steenworp van Lisson Gallery, alwaar een puike tentoonstelling van de Damien Hirst van de pseudo-conceptuele kunst Ryan Gander wacht op ontsluiting hier in de kolommen eerdaags, tref ik ‘zomaar’ Archives Bookstore. Dat kan geen toeval zijn.
Een soort puzzel: een erin, een eruit. Loopgraven door boekenkasten. Vijf man keuvelend voorin het gebrek aan ruimte. Klanten en – werkelijk precies de boeken waarvan ik niet wist dat ik die zocht.
Drie pond, maar omdat ik er voor het eerst was Twee pond vijftig. En twee koekjes.
A browser’s delight!
Of, zoals bezoekers vertellen: “As I walked upstairs empty-handed, determined to return again when I had more than two hours to spare, a book came flying out at me. ”
Zoiets dus. Ik liet William S. Burroughs – The Soft Machine liggen en nam mee Douglas Coupland – Microserfs.
(Webdesign by dromedarydesign staat er trots; doet aan dicksnor denken.)
