Rotterdammers met een Surinaams hart
Rotterdammers met een Surinaams hart is een programma op OPEN Rotterdam waarin de verhalen van Surinaamse Nederlanders, die in 1975 naar Nederland zijn gekomen, worden verteld. In de vijfdelige documentaireserie vertellen de hoofdpersonen onder meer waarom zij voor Nederland hebben gekozen en hoe zij hun weg gevonden hebben in de Nederlandse samenleving.
Suriname wordt op 25 november 1975 onafhankelijk van Nederland en sindsdien is het de Republiek Suriname. Niet iedereen kon zich vinden in de breuk met Nederland. Dit leidde tot grote politieke en maatschappelijke onrust, waarbij sommige burgers zelfs besloten om permanent naar Nederland te vertrekken. Rotterdam was een van de grotere steden waar veel Surinamers zich vestigde. Hoe hebben zij hun komst naar de Maasstad ervaren? Je ziet het in de nieuwe serie Rotterdammers met een Surinaams hart.
klik HIER voor de hele serie
In deze eerste aflevering maken we kennis met Orlando Welles, die in 1975 samen met z’n moeder naar Nederland emigreerde. Hij vertelt over zijn eerste herinneringen aan Nederland en ook hoe het is om nu, een Rotterdammer met een Surinaams hart te zijn.
In 1975 kwam meneer Narain naar Nederland. Samen met zijn vrouw en twee kinderen kwam hij in Rotterdam terecht. Hier begon voor hem een leven van werken, muziek maken en lesgeven. Z’n eigen cultuur laat hij niet los.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed non risus. Suspendisse lectus tortor, dignissim sit amet, adipiscing nec, ultricies sed, dolor.
In 1975 kwam de toen dertigjarige Dulcine Thijm vanuit Suriname naar Nederland. Haar huwelijk in Suriname was stuk gelopen en op aandringen van haar tante besloot ze in Nederland op zoek te gaan naar werk.
Robby Sanmoeradi woonde naar z’n zin in Suriname, maar moest toch met z’n ouders mee naar Nederland. Als 15-jarige jongen volgde hij een opleiding als automonteur.
Toen hij 18 jaar oud was, werd hij als dienstplichtig militair, uitgezonden naar Libanon.