Bizar – nog twee dagen slechts en ik heb geheel verzuimd over de uiterst opmerkelijke tentoonstelling Screen, Screen on my Phone, Who’s the Fairest of Them All? te berichten, terwijl ik er drie keer ben geweest. Een buitengemeen bijzondere tentoonstelling, zeker, on des garages bovendien, maar waar ik niet goed raad mee weet. Nou schrijf dat dan. Wat moet je ermede? Dat is wel vaker met tentoonstellingen. Geen mening heb ik een broertje aan dood maar soms is het niet anders.
Centraal staat een de ruimte beheersende videopresentatie die op youtube niet zou misstaan. Zeker niet slecht maar vooral groots uitgepakt in een decor met kaarsen en in een fijn afgeronde monitor als ‘spiegel’. Er is meer verglijdend gemorf en beeldplasticiteit en een genderbender filmpje mag niet ontbreken.
Het is vooral een uitmuntend onderscheidend geheel; zulks zie je nooit in traditionele whitecube. Tien punten. Maar misschien ook niet helemaal voor niets dat je zulks nooit ziet in traditionele whitecube: het heeft tegelijkertijd een hoog pretpark gehalte. Kunst ingezet als decorstukken in poging tot beleving die wel en niet slaagt.
Kortom: een must see – u heeft nog maar twee(!) dagen zondag laatste dag.
(Met noot: verslag wordt nog aangevuld met onder- en bijschriften en credits.)
