- Maria Ikonomopoulou
Over HAL is het laatste nog niet gezegd en geschreven. De estafette (een caroussel van vijf kunstenaars, elke vrijdag één eruit, één erin) in de mottige benedenruimte van het oude gemeente-archief maakt van de tentoonstelling een levend ding. Nogal een geslaagd experiment: door de eindeloze wisselingen en verschuivingen never a dull moment. Er gebeurt van alles en nog wat door de veranderingen in wisselwerking tussen de werken, vaak opmerkelijk radicaal gehangen of gepresenteerd. Schilderijen aan touwtjes zwevend vrij in de ruimte, nu knots dwars op een pilaar. HAL is het tegenovergestelde van een white cube, het is samenhangende chaos, tentoonstellen in beweging. Maar de vaart is zodanig dat als ik schrijf moet u dit eens zien de kans groot is dat bij het eerstvolgende bezoek de zaken helemaal zijn veranderd of zelfs opeens zijn genormaliseerd.
-
De neon’s zijn van Herman Lamers, Irene van de Mheen hangt op en tussen de pilaren.
Ik zit tegenover HAL en kom elke week wel even buurten en toch heb ik het gevoel dat ik de helft mis. Overigens: niet dat alles even geweldig is. Het is het geheel dat prikkelt. Afzonderlijke werken of kunstenaars kunnen nogal eens beduidend minder interessant zijn als het voortvarende concept. Tegelijk springt er altijd wel wat tussenuit, zoals nu werk van Irene van de Mheen.
Ik weet niet of zij bedacht heeft dat je haar werk ook dwars aan een pilaar kunt hangen. Of objecten in een cirkel leggen.
Marit Shalem won recent de Cultuurprijs Zuid-Holland 2022 voor experimentele film dus waarom geen schilderwerk gehangen?
Geen idee van wie deze “hut” is maar hij is helemaal af.
Oplettende kijkertjes zagen het al: ook aan de achterkant gebeurt het. Een dolle bundel kerstmismuk in kleurige smaken. Naar verluid werkt de kunstenaar met producten die hij online bestelt en later weer retour stuurt. Circulair maar dan anders.
Aanhakend bij Herman Lamers HAL heb ik De Zoete Inval; eveneens elke vrijdag bal – de naam zegt het al. Kleine ruimte, zelfde concept. Kwartetten met twee of drie kunstenaars en dan steeds één weg. Of allemaal. Soft launch testend met Marcha van den Hurk en Pauluskerk, Han Hoogerbrugge (besloten maar wel met gangendiner) en nu in wisselende samenstelling Nies Vooijs, Han Sterrenburg en Luuk Smits. Ik ga de boel nog ontsluiten. Voor nu deze zondag laatste dag Nies Vooijs, Han Sterrenburg en Luuk Smits. En in de projectruimte van Het Wilde Weten laatste dag Izaro Ieregi. Kom even langs als u toch naar HAL holt. Daar deze zondagmiddag een performance/optreden van […]
