Een andere Cultuur Online site

Tom Woestenborghs @ Frank Taal

30 april laatste dag van de solo van Tom Woestenborghs bij Frank Taal. Ik ben er weer op tijd bij.

franktaal.nl/nl/our-art/exhibitions-2/standstill-were-just-obvious-solo-tom-woestenborghs

Tom Woestenborghs werk laat zich niet makkelijk reproduceren. Wat beklijft zijn dan de plaatjes alleen, waar techniek essentieel onderdeel uitmaakt van het werk. Ook al is die techniek ook als je direct voor het werk staat niet snel te vatten. Minitieus opgebouwde ‘borduursels’ van plakstroken. Als je het niet zou weten zou je er zo overheen kunnen kijken.

Interessant ook is de vraag of dat wat uitmaakt, hoe of het gemaakt is, anders dan wat voor beeldend momentum al die moeite, plezier en vloekzweet heeft opgeleverd. Hoe of iets is gemaakt zegt niet altijd zoveel. Licht en makkelijk zo in elkander gevlast of door uren pielen en jaren van ervaring – het gaat om het resultaat. Moeilijk te doen geeft niet zomaar gratis bonuspunten.

Tom Woestenborghs maakt het doller dit keer door een deel van de elaborate plakplaten achter matglas te presenteren – zodat opnieuw alleen het plaatje overblijft. Een radicale geste waar het nut me in zekere zin van ontgaat. Het zijn de kunstwerken die terugkomen aan de muren in de grotere werken.

De eerdere tentoonstelling van Woestenborghs bij Frank Taal ging gebukt onder een zekere mate van vermoeden van bronstigheid alleen; erotisme waar alle modellen uit de vriendenkring komen naar verluid en waar alle foto’s, het bronmateriaal – ook hier – zelf geschoten zijn. Daar ben ik wel nieuwsgierig naar, naar die originele foto’s. En naar de modellen zelf. En naar het antwoord op de vraag wat de kunstige bewerking er dan aan toevoegt. Zouden de originele series voldoende uitdrukking en kruisverwijzing op zich hebben? Kunnen (goede) foto’s hier een gelijkluidend verhaal vertellen als nu de schilderijen?

Misschien juist ook door de unieke techniek prikkelt het voldoende, roept het meer vragen op dan alleen een zekere mate van gruizigheid, eenzaamheid, een spel van verlangen, podiumaanwezigheid.
Alleen nog 30 april.

franktaal.nl/nl/our-art/exhibitions-2/standstill-were-just-obvious-solo-tom-woestenborghs