Meteen naar de inhoud

Vrouwen in Rotterdam (wandeling CBK Rotterdam)

  • door

Deze wandeling voert u langs de vrouwen van Rotterdam, in de beeldende kunst op straat. De route begint op de Korte Lijnbaan en voert u dwars door Rotterdam. En terwijl u wandelt, ziet u de geschiedenis aan u voorbijtrekken. Vrouwen veranderen in de loop van zo’n honderd jaar van muze en inspiratiebron, tot maker. Op het beeldenterras bevinden zich kunstwerken van mannen uit de vorige eeuw, de vrouw dient hier voornamelijk als vormenstudie. Nu zijn veel vrouwelijke kunstenaars bezig met projecten in de openbare ruimte, die de sfeer bepalen van pleinen en straten.

Lezend meisje, Huib Noorlander
Vanaf Rotterdam C.S loopt u rechtdoor, het Kruisplein op. Ga naar rechts, langs de Schouwburg en het Pathé theater naar de Korte Lijnbaan. Daar staat een beeldje van Huib Noorlander.
Het Lezend meisje was een geschenk van de Rotterdamse Boekverkopers aan de gemeente, ter ere van de vijfentwintigste Boekenweek in 1960. Rotterdam kende na de Tweede Wereldoorlog vrij veel boekhandels, die de boekenweek een lokaal gezicht wilden geven door het beeldje aan te bieden aan de gemeente. Tot 1969 stond het zandstenen beeldje bij de ingang van de Korte Lijnbaan. In 1969 werd het beeldje verplaatst. Jaren later werd het Schouwburgplein opnieuw vormgegeven, waardoor het beeldje weer terug kon naar haar oorspronkelijke plaats.

Meisje met Hoepels, Loeki Metz
(Let op: dit beeld is gestolen. Er wordt momenteel nog naar een nieuwe oplossing gezocht voor deze lege sokkel).

Dan loopt u terug naar de Karel Doormanlaan, die u linksaf inslaat (dus u loopt nog verder van het Centraal Station af). U gaat de tweede straat links en belandt zo op de Joost Banckertsplaats. Daar staat het Meisje met de hoepels van Loeki Metz. Ze maakte het beeldje voor een school in Hoogvliet in 1962. Zij beoefent met drie hoepels ritmische gymnastiek. Toen bleek dat het beeldje niet bestendig bleek tegen voetballende jeugd, is het een tijd opgeslagen geweest, tot het in 1995 werd neergezet op de Joost Banckaertsplaats.

La Grande Musicienne, Henri Laurens
U keert op uw schreden terug naar de Karel Doormanlaan. Loop de straat verder uit, en ga rechtsaf bij de Aert van Neslaan. Dan steekt u de Mauritsstraat over en loopt verder door richting de Mauritsweg. Steek de brug over. Nu staat u op het Beeldenterras aan de Westersingel. Zoek op het beeldenterras het beeld van Henri Laurens op, La Grande Musicienne.
Laurens heeft het motief van de vrouwelijke figuur versmolten met een muziekinstrument, dat lijkt op een lier, gecombineerd met een spiraalvorm. Aan de voorzijde is de zigzagvorm van de spiraal het meest nadrukkelijk. Bolronde vormen lopen spiraalsgewijs en vloeiend in elkaar over en vormen samen een uitermate elegant gemodelleerde Grote Muzikante.

Moeder en Kind, Carel Visser
Loop verder naar Carel Vissers Moeder en Kind, ook op het beeldenterras
Visser ontwierp deze moeder en kind. Het kind is een afgietsel van een babypop, waarvan de ronde dichte vormen contrasteren met de veel abstractere moederfiguur die meer uit industriele vormen opgebouwd lijkt te zijn. Hiermee is dit werk een zeer hedendaagse variant geworden op het Maria met kind thema uit de kunstgeschiedenis, waarbij ook altijd het kind op schoot ligt.

Anita, David Bade
Loop verder langs de Westersingel naar de West Blaak, nog steeds van het Centraal Station vandaan. Op het puntje van het skatepark, bij de zebra, staat Anita van David Bade.
Bade maakte zijn Anita als een puinzak waar emmers uitsteken. Anita is als vrouw bijna niet te herkennen. Ze oogt net als de fragielere installaties van de kunstenaar wild, ruw en onsamenhangend. Net zo kleurrijk als het skatepark waar ze op staat, en net zo dynamisch als het verkeer dat erom heen raast. Het beeld heeft een plaats in Rotterdam sinds 2001.

Dak eraf, diverse kunstenaars
Loop terug naar de Westersingel, en sla linksaf de Nieuwe Binnenweg in. Op de Nieuwe Binnenweg waren de Beschermengelen van Nienke Eysink, onderdeel van Dak Eraf in september 2004.
Vrouwen voelen zich niet altijd veilig in de openbare ruimte, en om dat gevoel van onveiligheid te laten verdwijnen projecteerde Eysink stoere vrouwen als Captain Janeway van Startrek op muren en elektriciteitskastjes.

vrouwe H. (Enecohuisje), Ron Blom
Loop de Nieuwe Binnenweg uit tot deze de Mathenesserlaan kruist, sla die rechtsaf in en loop die verder uit tot u aan de Heemraadsingel staat.
Sla de Heemraadsingel rechtsaf in, loop langs het water en sla linksaf de C.P. Tielestraat in.


vrouwe H. (Enecohuisje)- Ron Blom
Jarenlang was het Enecohuisje in de C.P. Tielestraat een doorn in het oog van de bewoners in de omgeving. Bovendien gaf het viezige huisje wanneer het donker was voorbijgangers een onveilig gevoel, vanwege het smalle donkere steegje ernaast. Op initiatief van buurtbewoners is daar een eind aan gemaakt. ENECO heeft in 2001 verlichting rondom het huisje aangebracht en kunstenaar Ron Blom maakte een kunstwerk, geinspireerd door een 19e eeuwse gevelsteen in het pand Heemraadssingel 251. De steen toont een vrouwfiguur die overloopt in de abstractere decoratieve elementen die de gevel versieren. Blom heeft de biddende houding en de naar binnen gekeerde blik van de vrouw extra benadrukt waardoor een spirituele schildering is ontstaan.

Dit kunstwerk is in 2018 samen met het Enecohuisje verwijderd.

De Palm, Klaar van der Lippe
loop terug naar de Heemraadssingel en sla die rechtsaf in. Steek de Mathenesserstraat over en loop langs de Heemraadssingel door tot aan het Heemraadsplein.
Daar staat De Palm van Klaar van der Lippe
Ze maakte een werk dat de groene geschiedenis van het plein laat zien. Van der Lippe heeft uitvoerig kennisgemaakt met de verschillende omwonenden die uit allerlei windstreken komen, en een symbool gevonden dat in al deze culturen een rol speelt: de palmboom. Ze heeft echter geen kunstwerk willen maken dat alleen het samengaan van culturen moet verbeelden, ze heeft er ook beeldend een opmerkelijke boom van gemaakt. De stoerheid van de boom keert terug in de zeer industriële materialen: een stevige stalen kern wordt bedekt door overlappende acrylaat platen die in felle kleuren de feestelijkheid van warmere klimaten in herinnering brengen.

Gat in de Aarde, Maki Ueda
Loop dan terug naar de Heemraadsingel en sla die linksaf in. Dan loopt u de hele singel af, richting Centraal Station. Ga rechtsaf de Beukelsdijk op loop die af tot de weg de Genegouwerlaan kruist. Steek over en vervolg uw weg op het Weena. Sla de vierde weg rechts in. Dit is de Diergaardesingel. Op het plantsoen treft u het werk

Gat in de Aarde van Maki Ueda aan.
Op het pleintje aan de Diergaardesingel kan door een virtueel gat contact gemaakt worden met Bandung, Indonesië tot en met het eind van 2004. Weliswaar is het geen echt gat maar met een directe verbinding met computers, camera’s en microfoons om te kijken en te praten. Het plein als ontmoetingsplek krijgt door dit project een nieuwe betekenis. Gat in de Aarde is een virtuele tunnel dwars door de aarde die Rotterdam telkens weer verbindt met een andere stad op aarde.

Gat in de Aarde bestaat eigenlijk uit twee kunstwerken. De eerste is een semi-permanente constructie ingebouwd in de grond in Rotterdam; de tweede een verplaatsbare installatie in Bandung. Wie in het Hole in Rotterdam kijkt, ziet en hoort de mensen in Bandung – en omgekeerd zien en horen zij de mensen in Rotterdam. Het contact is live, direct en voor iedereen toegankelijk. Dit wordt mogelijk gemaakt door de toepassing van geavanceerde technologie en een 24 uurs internetverbinding. Waar het Rotterdamse ‘gat’ bestemd is voor een langere periode, is het ‘gat’ in Bandung een reizend kunstwerk. Na afloop van de eerste uitwisselingsperiode met Bandung, reist het Gat verder, naar andere tot de verbeelding sprekende steden op aarde.